20 juni 2017 dag 9

Gisteravond als een blok in slaap gevallen. We waren dood op na zo’n lange maar o zo’n mooie dag. Vanmorgen om 07.00 uur wakker en eerst een paar telefoontjes gepleegd. Het is dan bij jullie 19.00 uur dus een mooie tijd om te bellen. Via WhatsApp gaat het zo makkelijk en het is nog gratis ook. Daarna hebben we zoveel mogelijk de koffers klaar gemaakt. We moesten pas om 12.00uur uitchecken en zijn we eerst nog gaan ontbijten. Bij cheese burger Waikiki restaurant. Daar waren we gisteravond ook gaan eten en wij hadden gezien dat ze daar ook lekker ontbijt hadden. Hele gezellige tent. Rob had een omelet op toast en ik weer pancake met blueberry’s, krijg er geen genoeg van en ook nog een smoothie blueberry smaak natuurlijk. Daarna hebben we onze koffers dicht gemaakt en gewogen. Natuurlijk was er weer één te zwaar, weer alles open, verdelen en toen weer opnieuw wegen. Nu was het goed alleen de batterij van de bagageweger is leeg. Dus wij gaan zo even op pad voor een nieuwe batterij want zonder bagageweger kan ik niet hoor. Eerst nog even uitgecheckt, staan er op de balie bij de receptie twee wekpotten met vissen erin. De deksel zat gewoon dicht. Nu ben ik niet zo gek op vissen maar dacht in dit geval dit kan toch niet. Ben er dichtbij gaan staan en toen ik op mijn tenen stond zag ik dat ze aan de bovenkant een gat erin geboord hadden. Gelukkig had ik nog niks gezegd. Koffers werden apart gezet in een kamertje en wij zijn nog even de straat op gegaan. Komt er een Japans vrouwtje aan schat ongeveer 25 jaar, zij grijpt een boom vast en laat al haar spullen op de grond vallen. Nu komt het mooiste . Zij bonkte de hele tijd met haar voorhoofd tegen de stam aan. Jullie begrijpen dat Rob en ik keihard moesten lachen. Zal wel een af andere therapie zijn. Hahaha. Die Japanners hebben toch rare gewoontes hoor. Rob zei laatst al dat het leek alsof we in Tokyo zaten. Zoveel Japanners zijn hier. Op het strand kom je helemaal niet meer bij met ze. Sommige zijn bang dat ze nat worden, komen gauw het strand op met een paraplu als parasol, alles bedekt met kleding, gauw voor de zee gaan staan en een foto maken. Dan weer zo snel mogelijk het strand af. Je hebt er ook Japanners bij die wel de zee ingaan maar gewoon al hun kleren aanhouden. Hoe die ooit verkering krijgen is mij een raadsel, je ziet echt niets van ze. De echte surfboys zien er wel erg leuk uit. Lange haren en donkerbruin verkleurd maar ja ik heb mijn eigen surfboy hahaha. We liepen nog even te winkelen hoor ik ineens in een drukke straat HELLO HOLLAND schreeuwen. We draaien ons om en loopt daar het vrouwtje uit Arizona met haar hele familie. Iedereen stond te zwaaien was wel heel leuk. Loopt er tegelijkertijd een man voorbij die voor de grap ook hard HELLO HOLLAND riep. In Arizona is het nu zo heet dat de vliegtuigen niet kunnen landen omdat het asfalt smelt. Tot 48 graden kunnen kleine vliegtuigen nog landen maar nu was het er boven. We zitten nu in het hotel te wachten totdat we om 15.30 uur opgehaald worden om naar het vliegtuig te gaan. Kon ik mooi al wat van het verslag schrijven. We vliegen nu met Hawaiian Airlines van Honolulu naar Kona op Big Island. We hebben vluchten HA0248. We vertrekken om 18.04 uur en komen om 18.50 uur aan. Een klein stukje. We zitten op stoel 13a en 13b. We hebben daar een auto gehuurd en als het goed gaat staat hij bij het vliegveld. We rijden dan zelf naar ons volgende hotel. Precies om 15.30 uur kwam er een busje van speedy shuttel bij het hotel om ons op te halen. We waren om 16.00 uur op het vliegveld. We moesten zelf inchecken maar er stond een aardige vrouw bij de computer en zij deed alles voor ons. Weer hadden we Pre Check en we waren zo door de douane. We hebben nog wat op het vliegveld gegeten en vlak daarna konden we al aan boord. Gelukkig niet zo’n klein vliegtuig maar het was nog niet eens voor de helft vol. Het was een hele korte vlucht, om 18.40 waren we alweer geland. De landingsbaan is gebouwd in 1970 op een lavastroom uit het jaar 1801. Langs de baan zie je ook alleen maar zwarte grond. Er werd een trap tegen het vliegtuig aangezet, toen we stil stonden. We waren zo bij de bagageband en die begon net te draaien toen wij aan kwamen lopen. Onze koffers lagen vooraan dus we konden meteen door. Aan de overkant van de straat kwamen shuttel busjes aanrijden van de verhuurbedrijven van de auto’s. Wij hadden Alamo , die man pakte de koffers op deed ze in de bus en reed ons naar Alamo. Daar ging het ook allemaal heel snel en we mochten zelf een auto uitzoeken bij compact. We hebben een Nissan Note. Prima auto en groot genoeg voor ons. Eerst de Tom Tom aangezet en toen naar het hotel gereden. Het was al donker en we hebben de hele weg naar het hotel op een onverlichte weg gereden. Op een gegeven moment stond er een bordje dat we op moesten letten op overstekende ezeltjes. Om 19.50 uur kwamen we aan bij het hotel. Het is erg mooi en heel erg groot. Ik ben vast gaan inchecken terwijl Rob de auto in de ondergrondse garage parkeerde. We hebben echt een hele mooie kamer en een heerlijk bed. Buiten kunnen we nog niet veel zien in het donker maar we horen wel de zee. Wij gaan zo lekker slapen en zijn benieuwd hoe het er morgen hier allemaal uitzien.