27 juni 2017 dag 16

Vanmorgen hebben we dit keer eens een gezond ontbijt genomen. Yoghurt met fruit en ik alleen fruit. Ook dit was weer zoveel dat we helemaal vol zaten. Daarna zijn we naar Big Beach gegaan in Makena Beach State Park. Het is het langste natuurlijke strand op Maui. Vroeger noemde ze het Hippie Beach. Er waren allemaal hippies met tentjes. Dat heeft een tijdje geduurde, en ze zijn toen naderhand allemaal weggestuurd. Je kan er nu alleen komen tussen 07.00 uur en 19.45 uur.Het is een prachtige weg er naartoe. Wat ons ook opvalt dat er hier bijna op elk hotel of huis zonnepanelen liggen. Golfbanen zijn hier ook in overvloed. Langs de weg zie je ook overal tuinmannen aan het werk. Het ziet er ook allemaal heel verzorgd uit. Bij het park aangekomen was er eerst een parkeerplaats en daarna moest je een klein stukje door een bos lopen . Het stand ligt ingeklemd tussen twee zwarte, vulkanische landtongen. Ook zijn er schaduwplekken onder de bomen waar je kan picknicken. In zee zie je de gezonken Molokini vulkaan krater liggen. Het is de woonplaats van allerlei soorten vis, schelp en schaaldieren, Manta’s ( reuzenroggen ), schildpadden en rifhaaien. Er gaan veel boottochten naar toe zodat je daar kan snorkelen of je kan erheen met een glasbodemboot. Het water is ongelooflijk helder dat je soms 46 meter diep kan kijken.
Het klinkt gek maar het is niet heel fijn zand maar wel heel zacht. Ik weet zand is altijd zacht maar dit is toch anders. Op het strand wordt alles goed in de gaten gehouden door strandwachten. En op het strand stonden rode vlaggetjes door de gevaarlijke stroming. Door een microfoon zei de strandwacht via speakers zodat iedereen het heel goed kon horen dat je bij de bruine zandvlekken in zee niet mocht komen door de gevaarlijke stroming. En als ze zeggen Dangerous shortbreak ( gevaarlijke golfslag) moesten de bodyboards meteen het water uit. En ook alle mensen die helemaal geen ervaring hebben met van die hoge golven. Je ziet het zeewater dan helemaal teruggaan en daar komt dan zo’n grote golf uit. De golven slaan heel dicht bij het strand om en dan kan je ergens terecht komen waar helemaal geen water is op dat moment. Ze zeggen dan ook dat je je nek of rug kan breken. Ze hebben afgelopen week al verschillende keren uit het water moeten halen. Vlak naast de toren van de strandwachten is een klein stukje strand afgezet. Daar liggen namelijk schildpadeieren onder het zand. Er staat een bordje:” Baby turtels under construction please respect”. Rob is op een gegeven moment naar een rots gelopen aan het begin van het strand. Hij is daar naar boven geklommen om mooie foto’s te maken. Aan de andere kant lag Little Beach een naaktstrand. Ik heb de hele dag rechtop op het strand gezeten. Er was zoveel te zien. En als de strandwacht weer een waarschuwing gaf was het best wel spannend om die grote golven in zee te zien. En dan heb je natuurlijk altijd nog mensen die wel in zee gaan. Net nadat wij onze spullen bij elkaar hadden gezocht gingen er twee strandwachten met een jetski de zee op omdat ze opgeroepen waren. Wij konden niet zien wat er gebeurt was want ze voeren een heel eind weg. Daarna zijn we teruggereden naar het hotel en naar het zwembad gegaan. Nadat we opgedroogd waren hebben we wat gedronken en gegeten daar. Nu zijn we op de hotelkamer en ben ik met het verslag bezig. Morgenavond gaan we aan de terugreis beginnen. Wij komen pas vrijdagochtend aan op Schiphol. Maar de familie Witjes blijft voorlopig nog even in Amerika. Dennis en Yvette zijn vannacht aangekomen in Orlando. Na 3 uur vertraging en een wachttijd van 7 uur! in Dallas. Maar ze zijn gelukkig goed aangekomen en gaan een rondreis maken door Florida. Voor ons zit het er jammer genoeg bijna op. Het hangt er vanaf of we morgen de kamer wat langer kunnen huren, zo ja dan kunnen we nog wat doen. We gaan pas tegen de avond weg. Maar dat horen we morgenochtend. We gaan nu voor het laatst hier slapen.