13 juni dag 12

Vanmorgen om 09.15 uur een ontbijt gehad en daarna het laatste in de koffers gedaan en zijn we naar de receptie gegaan. Gisteravond toen we terug kwamen had het hotel in Lovina gebeld en of we even terug wilde bellen als bevestiging dat ze ons vandaag kwamen halen. We hadden dat al in Nederland geregeld. We waren toen op de vakantiebeurs en zagen dit hotel wat we toen al geboekt hadden. De manager van het hotel stond op de vakantiebeurs en toen wij zeiden dat we dat hotel ook hadden geboekt kregen wij zijn e-mail. Na een paar dagen toen hij weer in Bali was hebben we gemaild. Hij heeft toen voor ons geregeld dat we in Ubud opgehaald werden en meteen een Tour kregen als we naar Lovina werden gebracht. Bij de receptie ons kluisje leeg gehaald en de rekening betaald. Het personeel was zo aardig ze noemde ons gewoon bij onze voornaam en deden alles voor ons. Het was echt een heel mooi hotel, zeer relax en rustig en in het centrum al het vertier. Om 10.30 uur kwam de chauffeur Eka al en gingen we op weg. Als eerste gingen we naar de Tegalalang rijstterassen. Een paar kilometer ten noorden van Ubud. Niet de grootste maar wel de mooiste rijstvelden van Bali. Het was echt een prachtig gezicht. Daarna gingen we naar het plaatsje Kintamani waar we uitzicht hadden op de nog actieve vulkaan Batur. Stond er opeens op een weggetje waar we naar boven reden allemaal politie. Kontrole, Eka moest de autopapieren, zijn rijbewijs en het rijbewijs dat hij gasten mag vervoeren laten zien. Alles was in orde dus we mochten weer verder rijden.Toen we er bijna waren moesten we tickets kopen Rp. 30.000 (2 euro) p.p. De Batur is 1717 meter hoog. De krater van deze vulkaan is ingestort en heeft een diameter van maar liefst 11 km. Af en toe zijn er aswolken te zien. Aan de voet van de vulkaan is het Danau Batur meer te zien, een kratermeer van 7 bij 2 kilometer. Je kan de oude lavastromen op de bergwand zien. Er liepen in het dorpje ook wat mensen rond om souvenirs te verkopen. Dit was tot nu toe de enigste plek waar de verkopers zeer opdringerig waren. Maar wij liepen gewoon door en het uitzicht was prachtig. Daarna moesten we een behoorlijk stuk in de bergen rijden. Op een gegeven moment zaten we op een hoogte van 1690 meter. Door Dylan kwamen we er achter dat er ook een hoogte meter en een kompas op de I-phone zit. Vandaar dat we dit wisten. Zo leer je nog eens wat. Onderweg zagen we ook een hele hoop bamboe . Er worden zelfs huizen mee gestut en we hebben ook een steiger gezien die van bamboe was gebouwd. Ook een hoop hanen die in grote manden zitten. Die worden hier nog steeds gebruikt bij hanengevechten. Na een tijdje gereden te hebben kwamen we bij de Pura Maduwe Karang tempel. De tempel is vooral bekend door zijn gebeeldhouwde panelen en het beroemde reliëf van een fietsende man, vermoedelijk een Nederlander die in 1904 de eerste fiets naar Bali bracht. Toen we bij de tempel waren hoorde we opeens een hard gegil op straat en van alle kanten kwamen er mensen aangerend. Er was een ongeluk tussen twee scooters gebeurt. Een flinke klap en één scooter lag helemaal uit elkaar. Bij de Pura Maduwe Karang tempel waren de parasols bij de beelden wit met geel, dat betekent goede geesten. Daarna gingen we als laatste naar de Beji tempel. Het is de enigste tempel op Bali die van zandsteen is gemaakt en dus niet van lavasteen. Deze tempel stamt uit de 15e eeuw, en is gewijd aan Dewi Sri, de god van de irrigatie. Daarna zijn we richting hotel gereden. We reden door de havenstad Singaraja. Singaraja was vroeger de hoofdstad van Bali. Aan het water staat het Yudha Mandalatama onafhankelijkheids-monument. Het is één van de belangrijkste punten van de stad en het vertelt het verhaal van de overwinning van de lokale bevolking op de Nederlanders. Om 15.45 uur kwamen we bij het hotel aan. De manager was ook aanwezig en we kregen weer een welkomstdrankje Na het inchecken werden onze koffers achterop een groot golfkarretje gezet en wij konden er ook in gaan zitten. Zo werden we naar onze kamers gebracht. Daarna zwemgoed aangedaan en naar het zwembad gelopen. Dat ligt aan het strand. Het is geen strand om op te liggen. We gaan overmorgen om 06.00 uur met een bootje de zee op voor zonsopgang om dolfijnen te spotten. We zijn dan om 08.30 weer terug. s’Avonds vind ik dit hotel wat minder het is aan beide kanten meteen omringd door rijstvelden. Aan één kant is er eerst nog een muur maar aan de andere kant niet.De rijstvelden staan onder water en zitten vol met kikkers. Zodra de zon weg is beginnen ze met kwaken dat gaat zo hard het lijkt net alsof er paarden hinniken. Of ze komen te voorschijn en je ziet ze niet zitten in het donker. Ik ga nu maar gauw slapen des te eerder is het weer licht.