23 juni 2017 dag 12

Om 07.15 uur rijden wij de lange, bochtige oprijlaan van het hotel af. Rob moest donkere kleding aan zodat het niet reflecteert in het raam van de helikopter. Gelukkig had hij een donkerblauw en een donkerblauwe korte broek bij zich. Na een klein stukje snelweg moesten we links af een weg op die dwars over het eiland gaat. We rijden door een soort maanlandschap. Allemaal uitgeharde lavastenen. Dan ineens staat er een boom op of wat gras. We rijden nu door 2 vulkanen heen die niet meer werken. Lavagrond wordt heel vruchtbaar na een lange tijd, en we zien nu ook gedeeltes helemaal begroeid. Er staan nu ook bordjes met Wild Fire Alert erop. Dit gedeelte is erg droog en zeer brandbaar. In Florida hebben we een keer langs de snelweg gezien dat er brand uitbrak. Dennis is toen nog bij het eerst volgende tankstation naar binnen gegaan om de mensen te waarschuwen. Nu staan er ineens wilde geiten langs de weg en een stukje verder een fiets die is wit geschilderd. Op de fiets zitten allemaal nep bloemen. Het is een soort herdenkingsplek. We gaan richting het oosten en rijden steeds meer omhoog. Nu een bordje met sheep crossing ( overstekende schapen ). Daarna weer één met Fire Riks Extreem. Stukje verder rijden we langs een legerbasis. Geen leuke plek om te zitten lijkt mij. Hier hebben we ook geen bereik meer met de autoradio. Dit stukje weg lijkt wel uit een horror film. Je moet met je licht aanrijden, het regent en het wordt steeds mistiger, om je heen zwarte lavagrond. Best wel een beetje luguber. Het scheelde $200 bij de helikoptervlucht als we deze weg zelf zouden rijden i.p.v. opstappen op een ander punt. Dat zijn we dus nu aan het doen en het is wel een hele belevenis. We gaan nu ineens weer een heel eind naar beneden en het regent nog steeds hard. Er zijn stukken bij waar je maar 25 Miles ( 40 kilometer ) per uur mag. De hoogste snelheid die ik gezien heb is 60 Miles ( 95 kilometer). De zon gaat weer schijnen en in de verte zien we de kust weer.Je moet niet wagenziek zijn hier want het is de ene bocht na de andere. We hebben het gehaald!!! Einde van die aparte weg. Hebben we ook weer meegemaakt. We kwamen om 09.30 uur aan op het vliegveld. Er was een aparte lobby voor air tours en daar zagen we de balie van Blue Hawaiian Helicopters Tours. Rob moest daar op de weegschaal staan en zo werden de passagiers verdeeld in de helikopter op gewicht. Er was een kleine ruimte waar je T-shirts en souvenirs kon kopen en daarnaast een ruimte waar de briefing werd gehouden over de veiligheidsregels. Rob vliegt in een Eco-star helikopter, 1e klas stoelen en 23% meer ruimte in de helikopter en bijna 2 vierkante meter glas oppervlak. Toen wij de helikoptervlucht gingen boeken was er nog één plekje vrij om 11 uur, verder alles volgeboekt. Voor mij was de keus toen niet moeilijk meer omdat ik in eerste instantie helemaal niet zou gaan. Ik mocht helemaal meelopen tot het hek. Daarachter stonden de helikopters. Ik zag dat Rob aan de rechterkant vooraan mocht zitten. Dus hij had prachtig uitzicht. Er werd op het allerlaatste moment nog beslist of de vlucht door zou gaan door het weer bij de vulkaan. Aan de kant van het eiland waar we nu zijn regent het gemiddeld 280 dagen per jaar en valt er gemiddeld 3 meter regen per jaar. En aan de kant waar ons hotel staat valt maar 40 centimeter per jaar. We hadden geluk de vlucht ging door terwijl er die morgen al vluchten afgelast waren. De piloot moest lachen dat ik achter dat hek achter bleef en zei ahhhh. Moest er zelf ook wel om lachen was een gek gezicht. Nou daar gaat Rob dan, de lucht in, op naar de vulkaan. Hij blijft ongeveer 3 kwartier weg. Bij het hek kwam er een vrouwtje naar mij toe en zei dat ik een lovely dress( leuk jurkje ) aanhad. Zij moest even kijken of het een jurkje was of een rok met shirtje. Ha,ha,ha sta je bij een landingsbaan. Rob zei dat het geweldig was toen ze terugkwamen. Een hele belevenis. De piloot Brant vroeg of dat dit de eerste keer was dat Rob in een helikopter zat. Maar hij heeft vroeger in dienst bij een oefening in Duitsland ermee gevlogen en samen met mij in Orlando. Ze vlogen over oude lavastromen van de vulkaan Kilauea. Er is nog één vulkaankegel ( Pu’u’Ó’ó ) die op 3 januari 1983 is uitgebarsten en nog steeds stroomt. Die eindigt in zee. Rob zag allemaal rook en stoom naar boven komen waar de lava in zee stroomt. Lava stroomt in het begin aan de oppervlakte maar op een gegeven moment komt er een korst overheen en dan krijg je Tubes ( ondergrondse kanalen). Op sommige stukjes zag hij het in een gat borrelen. Ook heeft hij onderweg nog twee watervallen ( The Rainbow Falls) gezien. Rob vond het een hele belevenis om boven een actieve vulkaan te vliegen. Hij kon bij terugkomst een boodschap voor de piloot achter laten en we hebben de dvd gekocht die ze van Rob zijn vlucht gemaakt hadden. Het is nu 12.40 uur en we gaan nu naar Hawaii Volcanoes National Parc. We kwamen om 13.25 uur aan bij het park. Het kostte $25 om het park binnen te gaan. We zijn eerst bij het visitor centrum geweest waar een hoop uitgelegd werd. Je kan met de auto rijden en wij kwamen bij grote gaten op de berg waar rook uitkomt ( vents) van de vulkaan. Je ruikt daar ook een rare lucht( zwavel?). We zijn een paadje afgelopen en daar waren een hele hoop rookwolken die uit de grond kwamen. Heel apart. We reden verder en de weg heet hier Crater Ri Drive ( krater randweg). Een hele rare plek maar ook hier is een militair kamp. Je kon anders een rondje om de vulkaan heen rijden maar dat is sinds 9 jaar niet meer. De weg is afgesloten. Er zijn daar vulkanische activiteiten en giftige gassen. De hele hoge vulkaan Manou Loa barst gemiddeld elke 27 jaar uit. Dat is nu al langer geleden. Maar er is seismische activiteit er staan daar boven allemaal camera’s en metertjes om alles goed in de gaten te houden. Het kan nu elke dag, week, maand of jaar gebeuren. Rob zei tegen mij als het nu ineens gebeurt ( wat natuurlijk altijd kan) dan moet je wel hard gaan rennen hoor!! Heel raar hoor dat je bovenop een vulkaan loopt en rijdt.we zijn daarna doorgereden naar het Jagger museum. Daar lagen onder andere lavastenen en buiten had je allemaal uitzichtpunten. Het was heel mistig en het regende hard dus we hadden slecht zicht. Bij één punt zag je de krater. Overdag komt er stoom uit en s’avonds als het donker is zie je een hele rode gloed boven de krater hangen. Daarna zijn we naar de Thurston Lava Tube ( een lavakanaal ) gereden. Een lavakanaal is een natuurlijke tunnel waardoor lava stroomt onder de oppervlakte. Eerst een eind naar beneden via trappetjes door een regenwoud. Je moest voorzichtig lopen want door de regen was het erg glad. We kwamen bij de tunnel en het was er erg donker binnen. Om de paar meter stond er een spotlight. Rob scheen met zijn mobiel op de grond zodat we konden zien waar we liepen . Daarna weer omhoog via trappetjes door het regenwoud. Dit was echt heel gaaf en ook wel een beetje spannend. Pele – Honda- Mea is de koning van de vulkanen op Hawaï . Daarna hebben we wat gegeten en gedronken in het enige restaurant/ hotel ( Vulcano House) Om 16.15 uur zijn we aan de terugweg begonnen. We gaan langs de kust terug naar de andere kant van het eiland waar ons hotel is. Big Island( eiland waar we nu zijn ) is 2x zo groot als alle andere Hawaï eilanden bij elkaar. We zijn gestopt bij een tankstation, Ohana fuels. Regular unleaded $3 voor één gallon. Wij hebben net voor $20 getankt. Prachtige weg hier. We rijden nu ergens langs waar een tsunami monument uit 1946 is ter nagedachtenis aan 24 slachtoffers. We zijn nu bij Laupahoehoe Point een stuk naar beneden gereden en daar stond een bordje met entering tsunami evacuation area. Een prachtig uitzicht daar met grillige rotsen. Mooie foto’s daar gemaakt. Later kwamen we nog langs een bordje Cattel crossing. Daar stonden heel veel koeien en kalfjes te grazen. Vlak voordat we bij het hotel aankwamen zijn we nog even gestopt om foto’s te maken van de zonsondergang. Om 19.00 uur kwamen we weer bij ons hotel aan. We hebben echt een hele mooie dag gehad. Allemaal dingen gezien die we nog nooit gezien hadden. We zijn nu op onze kamer en morgen vliegen we naar een ander eiland Maui. Dat is het laatste eiland voor ons. Gaan nu eerst lekker slapen na een dag vol met heel veel indrukken.